Naaaaaaaaaaaaaaai!, zeg ik.

Het klinkt misschien een beetje raar voor iemand die haar halve bestaan rond een naald en draad (haaknaald en wol/katoen) heeft gebouwd, maar ik krijg echt jeuk van naaien!
Volgens mij gaat er iets mis bij het netjes knippen of het spelden of het aftekenen, maar ergens gaat er altijd iets mis..

Maar doorzetter die ik ben, laat in me daar niet door uit het veld slaan, dus heb ik van de week gepoogd een heel simpel jurkje van de Hennes na te bouwen. Dit ter voorbereiding van mijn orgaanpak. Het jurkje is te vergelijken met een lang herenhemd, maar dan van stretchstof.

Het resultaat was hilarisch... ik had namelijk de stretchstof verkeerd omgelegd, waardoor, als ik de jurk aanhad, ik geen stap kon verzetten, zelfs ademhalen bleek een uitdaging. Gelukkig kreeg ik hem wel makkelijk uit, want ik hoefde maar aan de onderkant van de jurk te trekken en hij schoot als een soort elastiekje tegen het plafond!!

Nu laat ik mezelf vooralsnog niet kennen en ga vanavond gewapend met een flesje wijn en een lief vriendinnetje verder met poging twee!

Duim met me mee!!